przypisy ściśle prywatne

MAO TSE TUNG – zmarły w 1976 roku przywódca i teoretyk chińskiej rewolucji kulturalnej, podczas której w czasie marszu Stu Kwiatów niszczono zabytki prastarej chińskiej kultury, prześladowano przedstawicieli inteligencji masowo zsyłając ich do niewolniczej pracy na wieś, zbrojąc armię przeciw mocarstwom, w tym i ZSRR, zwanych Papierowymi Tygrysami, oraz likwidując wszystkie wróble. Te małe i sympatyczne ptaki zostały oskarżone o nieposkromiony apetyt w wyjadaniu z kłosów zbóż ziaren, co miało być bezpośrednią przyczyną niedożywienia ludności Chin. Problem rozwiązano w sposób następujący. Wróble, jak wiadomo, nie są w stanie długo utrzymać się w powietrzu na swych wątłych skrzydełkach. Punktualnie o jednej godzinie cały naród chiński miał wylec przed domy i wydawać gongami, garnkami, pokrywkami i czym się tylko da piekielny hałas, który uniemożliwiłby wróblom zaczerpnięcia oddechu przed kolejną porcją latania. Akcja zakończyła się pełnym sukcesem. Powierzchnię całego państwa Środka pokryły zwłoki małych ptaków z popękanymi sercami. Uważano, że myśli towarzysza Mao mają cudowne właściwości i samo ich czytanie czy słuchanie leczy wszelkie choroby. W ten sposób próbowano leczyć głuchoniemych z niewiadomym jednak rezultatem. Idee kulturalnej rewolucji propagowano w Gazetkach Wielkich Znaków, rozwieszanych na ścianach gmachów użyteczności publicznej. Jednym z najpilniejszych uczniów Mao Tse-tunga był Pol Pot, przywódca kambodżańskiej partii Czerwonych Khmerów, którzy zdołali wymordować prawie jedną trzecią swojego narodu.